De regels voor partneralimentatie zijn verouderd en sloten niet meer aan op de realiteit van gescheiden stellen, zei advocaat Bart Appels van de Echtscheidingswinkel detsijds. Ook een meerderheid van de Tweede Kamer wilde dat de partneralimentatie op de schop zou gaan.
Daardoor kunnen gescheiden stellen nu sneller hun financiële banden doorsnijden. Vastgelegd was dat de meestverdienende partner maximaal twaalf jaar het inkomen van de ander moest aanvullen als die niet genoeg geld had om van te leven.
Bij veel echtscheidingen vindt zowel de man als de vrouw dat te lang, zegt Appels. VVD, D66 en PvdA wilden dat dit, op een paar uitzonderingen na, wordt teruggebracht naar vijf jaar. Ze kregen steun van GroenLinks, PVV en SP.
Wat is het precies?
Partneralimentatie is bedoeld om te voorkomen dat de ex-partner die nauwelijks inkomen heeft aan de bedelstaf raakt. Over het maandbedrag kunnen de exen het samen eens worden, eventueel met een mediator, advocaat of notaris.
Ook kan de rechter eraan te pas komen. Zodra de ontvanger weer genoeg inkomsten heeft om van te leven, gaat trouwen of samenwonen, of overlijdt, stoppen de betalingen. In 2017 waren er bijna 33.000 echtscheidingen. Slechts voor een klein deel geldt dat er partneralimentatie wordt betaald.
In de praktijk wordt de periode van de partneralimentatie al vaak verkort, legt Appels uit. De persoon de alimentatie ontvangt wil niet te lang afhankelijk zijn van zijn of haar ex. “Zij willen zelfstandig zijn en niet zo’n lange verbintenis aangaan.”
Ook uit CBS-onderzoek blijkt dat het in verreweg de meeste gevallen gaat het om de man die geld overmaakt aan zijn ex-vrouw. In 2014 waren er slechts 5000 vrouwen die partneralimentatie betaalden, tegenover 41.500 betalende mannen. Zij betaalden gemiddeld 8300 per jaar aan hun ex.
Een gescheiden vrouw schrijft in een brief aan het Financieele Dagblad dat zij een uitzondering op deze regel is. “Ik ben vrouw en betaal ruim 2500 bruto per maand aan mijn ex-man. Ik heb zes jaar dokken achter de rug.”
“Ik heb een fulltimebaan, de volledige zorg voor twee kinderen (17 en 12 jaar oud) en het eenoudergezag”, vervolgt ze. “Ik voel me weleens de verwezenlijking van een doorgeslagen emancipatie.” Volgens haar hoeven personen die recht hebben op partneralimentatie geen eigen verantwoordelijkheid te nemen. “Ik kan op eigen benen staan. Nu mijn ex nog.”
Koopkracht vrouwen keldert
Uit de CBS-cijfers blijkt dat de helft van de mannen en ruim driekwart van de vrouwen in koopkracht achteruitgaat na een scheiding. De verschillen in koopkrachtverlies zijn enorm. Mannen kunnen 0,2 procent minder uitgeven, vrouwen maar liefst 25 procent.
Vrouwen komen na een echtscheiding ook veel vaker in armoede of de bijstand terecht dan mannen. Die verschillen komen doordat mannen doorgaans een hoger inkomen hebben dan vrouwen, die bovendien vaker in deeltijd werken, bleek uit de laatste Emancipatiemonitor.
Appels zegt dat het verkorten van de alimentatie vooral een emotionele keuze is, van mensen die het belangrijk vinden hun eigenwaarde te behouden. “In noodsituaties is een lange verbintenis wel op zijn plaats, bijvoorbeeld als de ontvanger om een bepaalde reden niet meer kan werken”, benadrukt hij.
Partneralimentatie is al op retour
Uit de Emancipatiemonitor is bovendien op te maken dat relatief steeds minder mensen gebruikmaken van partneralimentatie. De onderzoekers schrijven dat toe aan de toegenomen economische zelfstandigheid van jonge vrouwen. Daardoor komen ze minder vaak in aanmerking voor het ontvangen van alimentatie.
Sowieso worden de meeste gescheiden stellen die Appels bijstaat het wel eens over de duur van de betalingen. Er is vaak meer gedoe over de hoogte van het maandbedrag, maar dat is weer een heel ander verhaal.
Bron: https://nos.nl/artikel/2262423-kortere-partneralimentatie-niet-te-lang-afhankelijk-zijn-van-ex.html
